Ölüm kol geziyor.. Ölüm sadece savaş alanlarında değil, içeride de, dışarıda da bize şah damarımız kadar yakında ama yine de yakıştıramıyoruz. Zamansız ve haksız buluyoruz hepsini. Sevgili dostum Hakan Ülser’in ağabeyi Kırşehir’de, değerli meslekdaşım, ağabeyim Nazif Okumuş’un hukuk adamı ağabeyi Sapanca’da, Nihat Genç’in yakın dostu Fikret’i Cebeci’de ebediyete uğurladık. Kimine yetişiyor kimine katılamıyoruz.
Cuma günü Aksaray’da J. Kur. Alb. Mustafa Önsel’in kayınvalidesini uğurladık. “Acımızı bile yaşatmıyorlar” diye haklı öfkesini dile getiren Önsel’in yanında olup, ona destek olmaya gayret ettik. Bu sütunların takipçileri Mustafa Önsel’i tanır. “Beşiktaştaki Sırtlan Pususu” adlı kitabını okumayan varsa acele etsin.Önsel Beşiktaş’taki pusuda tam üç kez kaçma şüphesi vs. denilerek tutuklandı. Kaçacağı iddia edilen adam tam üç defa tutuklanacağını bile bile o pusuya düştü. Oysa Önsel seçkin bir komando, üstelik kurmay subay. Aynı pusuya ikinci üçüncü kez düşmesi mümkün değil. Lakin pusular artık hukuk adına mahkemelerde kuruluyor.
Mustafa Önsel hukuka inandığı için büyük oğlu Oğuzhan’a hukuk okuttu, savcı oldu. Diğer oğulları İstemihan ve Cengizhan da hukuksuzluğa savaş açmak için hukuçu olmayı kafaya koymuşlar sınavlara hazırlanıyorlar. İçeride üçüncü yılını doldurmakta olan Önsel’in kayınvalidesi vefat etti. AKP hükümetinin ileri demokrasi adına çıkardığı son pakette cenazelere katılım izni verildiği için son görevini yapmak üzere Aksaray’ın Hamitli kasabasına, cezaevinin ring aracı ile getirildi. Yanında 5 güvenlik görevlisi. Gündüz vakti bahçede taziye yeri kuruluyor. Akşam ise iki göz köy evine çekilinecek. İki günlük insani izin var sanıyoruz. Ama yönetmeliklere göre “göz teması” isteniyor. Yani kaçma şüphesine karşılık güvenlikçiler Mustafa’nın bulunduğu salonda, yatacağı odada olacak. Aramızda hukuçular, bürokratlar, yüksek rütbeli subaylar var. İtiraz ediyoruz. Üsteğmen “Bana böyle emir verildi” diyor. Savcıyı arıyoruz, “Yönerge ne ise odur. Sorumlusu jandarmadır” diyor. Jandarma ise 30 yıllık komutanlarına kaçma şüphesi ile önlem aldığını sanarak “Gece de beraberiz” diyor. Utanmasa aynı yatağa yatacak.
Önsel haklı olarak isyan ediyor, “Bunun adına ileri demokrasi diyorlar. PKK’lıya, uyuşturucu kaçakçısına, hırsıza, katile bu muameleyi yapamazlar Ama bize reva görenleri Allah’a havale ediyorum” diyerek uygulamayı protesto edip, akşam saatlerinde Mamak’taki hücresine geri dönüyor.
Önsel ile hukukumuz üç yılda kardeşliğin ötesine vardı. Vedalaşırken sımsıkı sarılıyoruz “Üç defa düştüm pusuya bu kadar canım acımamıştı. Bir dahakine ölümü, bedenimi ancak teslim alırlar” sözleriyle öfkesini kustu. Allah sabır versin diyemiyorum.. Sabır, sabır nereye kadar..
Dün (salı) yine cenaze haberi geldi. Hasdal Askeri Cezaevi’nde tutuklu bulunan, hani bizim resimlerimizi çizen Deniz Yarbay Kürşad Güven Ertaş’ın anneannesi vefat etmiş. 16 yıl hapis cezası verilen Kürşad’ın ninesi Türkan Yıldırım, aynı zamanda Em. Koramiral Yıldırım Türker’in ablası. OYAK Yönetim Kurulu Üyesi iken 28 Şubat soruşturmasında tutuklanan Türker Paşa, Sincan Cezaevinde. Dayı-yeğen sivil giyimli jandarmalar eşliğinde Karşıyaka Mezarlığında taziyeleri kabul etti. Tabuta omuz verip merhumenin üzerine toprak attılar.
“Göz teması” dedik ya.. Sivillere ayrı, askerlere ayrı yorumlanan göz teması emri yüzünden Kürşad Yarbay geceyi Mamak’ta, Türker Paşa da Sincan’da geçirecek. Ama “yetmez ama evetçiler” le milletimizin büyük bölümü hükümetin çıkarıp adamına göre uyguladığı paketlerde insan haklarının korunduğunu sanacak.
Yazının başında “ölüm kol geziyor” demiştim. Haksızlık, hukuksuzluk, vicdansızlık karşısında derdini anlatamayanlar ya üzüntüden kanser oluyor, ya da ani bir kalp krizi ile dünya değiştiriyor. Nitekim Türkan Türker kasım ayında torunu Kürşad’ı Hasdal’da ziyaret ettikten sonra üzüntüden yatağa düşmüş. Kanser illetine yenik düştü. Kolay mı, bir tarafta dağ gibi kardeşi, öbür yanda arslan gibi torunu haksızca hapis yatıyor. Allah cümlesinden rahmetini esirgemesin.
-------------------------------------------------------------
Beşiktaş'ta Sırtlan Pususu Kitabını %25 İNDİRİMLİ Satın Almak için Tıklayın;
Rüştü Onur, 1920'de doğmuş 1942 yılında ölmüş. Kısacık bir ömür... Ama yürek yakan mektuplar ve şiirler yazmış. Rüştü Onur'un kısacık hayatı ve Mediha'ya olan derin aşkı, Yılmaz Erdoğan'ın yönettiği ve oynadığı Kelebeğin Rüyası filmiyle de bugünlerde beyaz perdede. Önsözünü Yılmaz Erdoğan'ın yazdığı, " Mektubun Avcumda " adlı kitapta Rüştü Onur'un karısına yazdığı hususi mektuplarının yanı sıra bilinmeyen aile arşivinde kalmış şiirleri ve özel fotoğraflarının tamamı da yer alıyor. Orhan Veli, Oktay Rifat, Necati Cumalı, Behçet Necatigil ve Melih Cevdet'in kuşağından olan Rüştü Onur, 1920'de Zonguldak'ta doğdu. 22 yıllık kısacık ömründe Rüştü Onur, genç yaşına rağmen edebiyat dünyasının ilgisini çeken ve kendine özgü sesi ve tekniği olan şiirler yazdı. Rüştü Onur, " Garip şiiri'nin önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilmektedir. O, Zonguldak'ta yaşamış şairler olan Muzaffer Tayyip Uslu ve Kemal Uluser'le birlik bi'inmeyen mektııp'an ve şiirleri Rüştli Onur simge adlardan biri olarak görülür. Babası Mehmet Onur adında bir köy öğretmenidir. İlköğretimini Devrek'te okur, liseye önce Kastamonu'da başlar sonra da Zonguldak'ta bitirir. 1938 yılında " ince hastalığa " (verem) tutulduğu için o yıl okuyamaz. 1941 yılının başında Rüştü Onur'un hastalığı yeniden şiddetlenir. Üç ay Zonguldak'ta hastanede kalır. Bu arada Heybeliada sanatoryumuna da başvurur. 1941 yılının son ayı ile 1942 yılının ilk iki ayını Heybeliada'da geçirir. 1942 Mart ayında sanatoryumdan çıktığında 7 kilo almış ve hastalığı yenmiştir. Tekrar Zonguldak'a döner. İstanbul'dan Zonguldak'a giderken Anafartalar Vapuru'nda Mediha Sessiz adında güzel bir kızla tanışır. Mediha'ya aşkının ifadesi olan duygulu mektuplar ve şiirler yazar. Önce nişanlanırlar sonra da 1942 yılında evlenerek, Beşiktaş'ta Mediha'nın evine yerleşirler. Ne yazık ki bir talihsizlik sonucu Mediha bir karın zarı iltihabı geçirir ve 12 Kasım 1942'de yaşamını yitirir. Bu ölüm Rüştü Onur'a çok fazla gelir. Eşinin ardından adeta canına kıyarcasına hayatına boş verir. Ve sevdiği karısının vefatından sonra ancak iki hafta dayanabilir. 2 Aralık 1942'yi Beşiktaş'ta Şair Leyla Sokağı'ııdaki evinde ciğerlerinden fazla kan gelmesi nedeniyle boğularak ölür. Halen Ortaköy mezarlığında " Boğazın lacivert sularına bakan " bir sırtta eşiyle yan yana yatmaktadır. Verem kurbanı bir genç şair Kelebeğin Rüyası filminde Kıvanç Tatlıtuğ'un canlandırdığı Zonguldaklı şair Muzaffer Tayyip Uslu'nun yayımlanmış tek şiir kitabı olan " Şimdilik ", günümüz şartlarıyla Yapı Kredi Yayınları tarafından tekrar basıldı. Kitapta Muzaffer Tayyip Uslu'nun hayat hikayesi ve kendisinden önce veremden ölen şair arkadaşı Rüştü Onur'un ölümü hakkında yazdığı yazıya da yer veriliyor. 1946'da henüz 24 yaşındayken, şair arkadaşı Rüştü Onur'la aynı kaderi paylaşarak veremden ölen Muzaffer Tayyip Uslu'nun kısacık hayatında yayımlanan tek şiir kitabı Muzaffer Tayyip Uslu Şimdilik. " Şimdilik " in bu yeni baskısında dergilerde yayımlanan şiirleri ve yazıları da yer alıyor. Yoksulluğun, ince hastalığın " kısa kestiği ", gencecik, naif bir şiir, yaşamın yaşamak fiiline değer biçen özüyle şimdi bizi bir kez daha selamlıyor: " Şair harcıâlem şeylere teşbih ve mecazlarla lâyık olmadığı bir değeri vermek için çabalıyan bir sahtekâr değil, bulanık düşünceleri berraklaştıran hakikat arayıcısıdır. Sokakların ellerinden öperim / Bana yaşamasını öğretmişlerdi / Dost olsun, düşman olsun / İnsanlara iyi günler dilerim... "
* İfademi imzaladıktan sonra, savcı, avukatıma, “Çok uzatmayın avukat hanım, biz ne savunmalar gördük, sonuç değişmedi” dedi. Sonra bana dönerek, “Siz Yassıada’yı bilir misiniz?” diye sordu. 27 Mayıs 1960’ta dünyada bile olmayan bir savcı, o tarihte sadece iki yaşında olan bir tümamirale geçmişin hesabını soruyordu.
